De Voorbereiding

Frans:

Voordat de tickets konden worden geboekt moesten we natuurlijk nog wel even de reisdata met Dan en Sara afstemmen. In eerste instantie dachten we aan een vakantie van uiterlijk 2 weken, maar gaandeweg de gesprekken over wat we allemaal wilden gaan doen kwamen Dan en Sara met de suggestie om er een weekje extra aan toe te voegen. Tsja, het was nou eenmaal een once in a lifetime reis…….het idee van een trip van 3 weken werd ineens heel erg aanlokkelijk…..we hoefden er eigenlijk niet lang over na te denken en zo werd aldus besloten.

Ik kon aan de gang met het definitief boeken van de vliegtickets en klom het internet op naar de site van good old KLM. De mogelijkheden om tickets naar de USA te boeken zijn legio, dus het was wel even puzzelen voordat ik een aceptabele serie vluchten te pakken had. Het dichtstbij gelegen vliegveld bij Flafstaff is Phoenix maar helaas is een directe vlucht vanuit Amsterdam op Phoenix niet mogelijk, het moet altijd via een tussenstop op een ander vliegveld in de USA omdat de afstand tussen Amsterdam en Phoenix niet in één vlucht is te overbruggen. Ik kwam tenslotte uit op een tussenstop op Los Angeles. De vlucht van Amsterdam naar LA duurt ongeveer 11 uur (poe poe….) maar de vlucht van LA naar Phoenix is maar 3 en een half uur…dat klonk me acceptabel in de oren. Bij het boeken van de heen- en terugreis maakte de opwinding zich van mij meester……het ging echt gebeuren…….we gingen sodeju samen naar Amerika……we konden niet meer terug….maar we wilden ook helemaal niet meer terug…….this was IT…….ik staarde naar de enter knop van mijn toetsenbord waarmee ik de boeking definitief zou maken……even leek het alsof de tijd stilstond en toen…..pats…..tickets GEBOEKT!!!!

Een gevoel van gelukzaligheid kwam langzaam over me heen en ik kon even niet meer stoppen met breed grijnzen van plezier…… nu maar hopen dat de resterende tijd tot 2 juni vlot voorbij zal gaan…..

Loek:

Hahaha, die Frans, hij kan het lekker vertellen….

Dat gevoel van gelukzaligheid nam ook bij mij toe, natuurlijk. Hoe dichterbij we de uiteindelijke vertrekdatum van 2 juni kwamen hoe meer de zenuwen, en ook een beetje de onzekerheid, een rol begonnen te spelen. Ik was nog nooit in Amerika geweest. Hoe gaat het daar aan toe, hoe gedraag ik me tegenover Sara, Hannah en Thomas? En ik maakte me ook wel een beetje zorgen over de centen die dit alles kostte en waarvoor anderen zouden opdraaien. Nog nooit voor een dergelijke situatie gestaan. Daar zou ik nog een weg in moeten vinden, zodat ik onbelast van het avontuur zou kunnen genieten.

Maar uiteindelijk kwam de vertrekdatum toch zo dichtbij dat het moment aanbrak waarop de koffers moesten worden gepakt. Klein probleempje was dat ik vond dat ik niet met lege handen in Flagstaff zou kunnen aankomen. En het was nog verdraaid moeilijk om iets toepasselijks te vinden. Maar goed, dat is allemaal goedgekomen.

Nieuw mobiele telefoontje met allemaal handige apps en een lijstje met contactpersonen mocht ook niet ontbreken; de kleinkinderen waren erg nieuwsgierig naar Amerika en die verre neef Dan. Ik beloofde dat ik veel en vaak contact zou houden….

De eerste stap op weg naar Amerika…